رحلت جان سوز مادر سقای آب و ادب و علمدار دشت کربلا، شاه بانوی بنی هاشم، حضرت امّ البنین (علیها سلام) بر تمامی شیعیان و محبّان تسلیت باد.
نام ایشان فاطمه بود که پس از ازدواج با حضرت علی (علیه السلام) با کنیه «ام البنین» (مادر پسران) مشهور شدند. پدر و مادر ایشان از خاندان بنی کلاب از اجداد بزرگ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) بودند.
ده سال پس از شهادت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، امیرالمومنین تصمیم به ازدواج گرفتند و گویی عاشورا در برابر دیدگانش بود.
علی بن ابیطالب علیه السلام آنگاه که قصد ازدواج کردند به برادر خویش، عقیل بن ابی طالب که در علم «انساب» معروف بود فرمودند: «زنی را برای من اختیار کن که از نسل دلیر مردان عرب باشد تا با او ازدواج کنم و او برایم پسری شجاع و سوارکار به دنیا آورد.»
عقیل، بانو ام البنین از خاندان بنی کلاب را که در شجاعت بى مانند بود، براى حضرت انتخاب کرد. و در پاسخ برادر گفت: «با ام البنین کلابیه ازدواج کن زیرا در عرب شجاعتر از پدران و خاندان وی نیست.»
ثمره ازدواج حضرت علی علیه السلام با ام البنین، چهار پسر رشید بود به نام های: عبّاس، عبدالله، جعفر و عثمان که به دلیل داشتن همین پسران، او را ام البنین، یعنی مادر پسران می خواندند. فرزندان ام البنین همگی در کربلا به شهادت رسیدند و نسل ایشان از طریق عُبیداللّه فرزند حضرت ابوالفضل علیه لسلام ادامه یافت.
حضرت ام البنین سلام الله علیها بعد از زینب کبری (علیهاالسلام) دار فانی را وداع گفت، اما در سال ارتحال او اختلاف نظر وجود دارد، به طوری که عده ای آن را سال ۷۰ هجری قمری بیان کرده اند و عده دیگری تاریخ وفات آن مادر فداکار را، سیزدهم جمادی الثانی سال ۶۴ هجری قمری دانسته اند که نظر دوم از شهرت بیشتری برخوردار است.
او در قبرستان بقیع در کنار سبط رسول خدا، امام حسن (علیه السلام)، و فاطمه بنت اسد و دیگر چهره های درخشان شریعت محمدی (صلی الله علیه و آله) به خاک سپرده شد.
ورود به سیستم
ارسال پیغام
نکته : شماره ثبت, شماره رکورد و یا هر داده ورودی که باعث بروز خطا شده است را در متن بازخورد ارسال نمایید.